4-latek nie chce jeść – jak sobie radzić

Tagi:

Widzisz, jak z miesiąca na miesiąc Twoje dziecko staje się coraz starsze, coraz bardziej niezależne i niestety często coraz bardziej uparte w kwestii jedzenia. Poniżej znajdziesz kilka wskazówek, które mogą Ci się przydać, gdy w kuchni ciągle słyszysz: „Nie chce tego!”.

Dziecko w wieku przedszkolnym jest bardzo ciekawe świata i wszystkiego, co je otacza. Coraz częściej może zadawać niekończące się pytania: A dlaczego? Warto wykorzystać tę naturalną ciekawość do poznawania nie tylko nowych zabaw, słów i miejsc, ale także żywności. Jeśli od lat temat ten jest dla Was trudny, warto spróbować podejść do niego bardziej na luzie niż dotychczas. Jeśli rodzic kilka lat zmaga się z niejedzeniem, w tym miejscu pewnie pomyśli, że autor tekstu oszalał. Często jednak zmniejszenie nacisku na jedzenie, zmiana przewodniego tematu przy rodzinnym stole może okazać się zbawienna. Co w takim razie robić, aby nie oszaleć i odkryć z dzieckiem jedzenie na nowo?

Nie zmuszaj.

W żaden sposób. Rozumie się przez to nie tylko podniesienie głosu, ale także różnego rodzaju prośby i „szantaże”, które od czasu do czasu zdarza się zastosować chyba każdemu rodzicowi. Jeśli temat jedzenia jest dużym problemem, niestety działają one odwrotnie. Warto zdawać sobie sprawę, że jedzenie to jeden z niewielu obszarów, który dziecko jest niemal całkowicie w stanie kontrolować. To dlatego często tak testuje granice rodziców, których się uczy.

Nie dokarmiaj między posiłkami lub po nich.

Twoje dziecko jest już na tyle duże, że jeśli nie zje obiadu, nic się nie wydarzy. Podaj kolejny posiłek o stałej porze. Jeśli będzie bardzo głodne, zaproponuj warzywa, najwyżej owoce. Nie gódź się na słodycze i przekąski – te, choć małe, zawierają znaczną ilość energii i skutecznie odbierają apetyt na obiad.

Wymyśl warzywom inne nazwy.

Brokuł może być drzewkiem, kalafior białym brokułem, szparagi długą fasola. Nazwy mogą być też bajkowe, abstrakcyjne. Pomysł wydaje się absurdalny, ale połączenie produktów z czymś oderwanym od rzeczywistości lub wesołym często zmienia nastawienie dziecka.

Skorzystaj z naczyń z ulubionymi bohaterami.

Część dzieci w tym wieku znacznie chętniej sięga po jedzenie, jeśli podane jest na talerzu czy w miseczce z ulubionymi postaciami z bajek. Nie gwarantuje to sukcesu, ale może przełamać niechęć do momentu spożywania posiłku, który z perspektywy czterolatka może wydawać się koszmarnie nudny.

Spróbuj stosować zasadę jednego kęsa.

Umów się z dzieckiem, że nikt nie będzie zmuszał go do jedzenia, ale za każdym razem kiedy coś podajesz musi spróbować przynajmniej jedną łyżeczkę. Jeśli mu nie zasmakuje, będzie mogło pozostawić jedzenie na talerzu. Często największa bariera u dziecka nie wynika z samego smaku nowości, a faktu, że musi spróbować produktu, którego nie zna. W wielu przypadkach, kiedy maluch już posmakuje posiłku, przekonuje się, że jest dobry i zjada jeszcze kilka łyżek.

Postaw na ruch o każdej porze roku.

Ruch na świeżym powietrzu zaostrza apetyt. Jeśli jest tylko taka możliwość, warto aby dziecko spędzało czas aktywnie. Biegając i skacząc spala więcej energii, a tym samym instynktownie powinno chętniej sięgać po jedzenie, jeśli oczywiście w czasie zabawy na świeżym powietrzu nie są podsuwane przekąski.

Nie mów, że dziecko jest niejadkiem innym członkom rodziny przy dziecku.

Dzieci w tym wieku już dużo rozumieją, czasem więcej niż nam się wydaje. Takie stwierdzenie powtarzane przez rodziców utwierdza dziecko w przekonaniu, że temat jedzenia jest ważny i może być polem do negocjacji. Ponadto, takie opinie mogą też negatywnie wpływać na samoocenę malucha. Zdecydowanie lepiej jest chwalić dziecko za nawet najmniejsze sukcesy związane z jedzeniem.

Czasami w tym wieku dzieci przejściowo tracą zainteresowanie jedzeniem. Jeśli maluch jest pełny energii, uśmiechnięty, nie narzeka na bóle brzucha i rośnie prawidłowo, warto przeczekać, cierpliwie podając dziecku kolejne posiłki. Rodzic zawsze decyduje, co i kiedy zje dziecko, a dziecko czy i ile zje. Warto trzymać się tej prostej zasady, nawet wtedy, kiedy brakuje nam już cierpliwości. Jeśli brak apetytu się przedłuża, warto skonsultować się z pediatrą w celu wykonania badań krwi (może winny jest spadek poziomu żelaza we krwi) i uzyskania wsparcia żywieniowego.